تهیه نورم شاخص های آنتروپومتریکی و آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر (12-7 ساله) مدارس استثنایی جنوب استان آذربایجان غربی

چکیده: زمینه و هدف: رشد بچه ها در تمام جوامع به عنوان یک شاخص مهم از وضعیت تغذیه و بهداشت آن جامعه شناخته می شود و آمادگی جسمانی بخش مهمی از زندگی است که بطور کلی با ورزش، تغذیه مناسب و استراحت کافی حاصل می شود. اندازه گیری ویژگی های آنتروپومتریکی و عوامل آمادگی جسمانی باید به عنوان یک عامل سلامتی و شاخصی از شیوه زندگی سالم برای توسعه استانداردهای رشد ملی کودکان و نوجوانان در نظر گرفته شود. هدف این پژوهش، تهیه نورم برخی از شاخص های آنتروپومتریکی و آمادگی جسمانی دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 7 تا 12 ساله می باشد تا بوسیله آن اولیاء، مربیان و دبیران تربیت بدنی بتوانند روند رشد کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر را با استفاده از نورم های ارائه شده ارزیابی نمایند. روش تحقیق: این تحقیق توصیفی بوده و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 7 تا 12 سال که در مقطع ابتدایی مدارس استثنایی واقع در جنوب استان آذربایجان غربی مشغول به تحصیل می باشند و نمونه ها کلاً شامل 75 نفر از دانش آموزان تک معلولیتی که قادر به شرکت در فعالیت های آمادگی جسمانی بودند بطوریکه از پنج مدرسه واقع در جنوب استان انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر از لحاظ ویژگی های آنتروپومتریکی با افراد نرمال تفاوت چندانی ندارند و تقریباً سیر رشدی یکسانی دارند ولی از لحاظ آمادگی جسمانی نسبت به افراد نرمال در حد پایین تری قرار دارند. کلمات کلیدی: رشد، نورم، ویژگی های آنتروپومتریک، آمادگی جسمانی، عقب مانده ذهنی، آموزش پذیر